Όπως οι ενήλικες, έτσι και τα παιδιά μετά την ηλικία των 3 ετών καταναλώνουν φαγητό και για άλλους λόγους πέραν της οργανικής πείνας. Ένα παιδί μπορεί να τσιμπολογά όλο το απόγευμα, επειδή νιώθει μοναξιά, επειδή βαριέται, επειδή είναι λυπημένο, επειδή θέλει να συναναστρέφεται μαζί σας ή επειδή χρειάζεται την προσοχή σας.. Αν παρατηρείτε το παιδί σας να καταφεύγει συχνά στο φαγητό και αυτό σας ανησυχεί, θα ήταν ωφέλιμο να δείτε τι πραγματικά συμβαίνει.
Τι πυροδοτεί την πείνα;
Για αρχή αναλογιστείτε και παρατηρήστε, αν το παιδί καταναλώνει 3 γεύματα και 1-2 υγιεινά σνακ κατά τη διάρκεια μιας ημέρας. Τα παιδιά, λόγω της μικρής χωρητικότητας του στομάχου τους και της ταυτόχρονης υψηλής ενεργειακής τους απαίτησης λόγω της ανάπτυξης χρειάζονται συχνά και μικρά γεύματα καθόλη τη διάρκεια της ημέρας. Αν αυτά δεν γίνονται τότε είναι λογικό το παιδί να τσιμπολογά λόγω οργανικών ερεθισμάτων.
Τώρα αν τσιμπολογά πέρα από τα γεύματα και μικρογεύματά του, αν συνεχώς ζητά κάτι να μασουλήσει κτλ και αυτό σας ανησυχεί, είτε γιατί το βάρος του ανεβαίνει στις καμπύλες είτε γιατί αυτά που ζητά δεν είναι ποιοτικά τότε καλό είναι να εμβαθύνετε λιγάκι περισσότερο.
1. Παρατηρήστε τις χρονικές στιγμές που αναζητά τσιμπολόγημα. Τι προηγείται; Μήπως εκείνη την ώρα ξεκινάτε να ασχολείστε ή να ταϊζετε το μικρότερο παιδί; Μήπως είναι η ώρα που θέλει να παίξει, ενώ του έχετε ζητήσει κάτι άλλο; Μήπως είναι γιατί είστε στην κουζίνα και θέλει να είναι μαζί σας; Μήπως βαριέται και απλά αναζητά διαφυγή; Οι λόγοι είναι ατελείωτοι. Δεν θα δυσκολευτείτε να βρείτε το μοτίβο, αν εξακολουθητικά παρατηρείτε τα σημάδια και το τι γίνεται πριν, κατά τη διάρκεια, και μετά το τσιμπολόγημα.
2. Βεβαιωθείτε, επίσης, πως δεν παραλείπει γεύματα.
Καλό είναι να καταναλώνει εκτός των κύριων γευμάτων (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό), 2 ενδιάμεσα ποιοτικά και πλήρη γεύματα. Εμπλουτίστε όλα τα γεύματα με φρούτα, λαχανικά, γιαούρτι, τυρί, ξηρούς καρπούς, αυγό και ολικής άλεσης δημητριακά. Έτσι, ο οργανισμός θα κρατάει σε ομαλή διακύμανση τη γλυκαιμία και θα επιτυγχάνεται κορεσμός. Με αυτό τον τρόπο η διάθεση για οργανικά ορμώμενο τσιμπολόγημα θα μειώνεται.
3. Θυμηθείτε πως τα παιδιά δρουν μιμητικά.
Αν, λοιπόν, εσείς συζητάτε για το ακατάστατο φαγητό που κάνετε ή τσιμπολογάτε συνεχώς μπροστά του είναι απολύτως αναμενόμενο το παιδί να κάνει το ίδιο. Παρατηρείστε, λοιπόν και τον εαυτό σας. Εκτός από τη συμπεριφορά που ίσως πρέπει να τροποποιήσετε, ελέγξτε και το τι λέγεται μες στο σπίτι. Αν συζητάτε για το φαγητό που πρέπει να κόψετε, για τις λιχουδιές που τρώτε και δεν μπορείτε να σταματήσετε το παιδί αυθόρμητα θα κάνει αυτά που περιγράφετε.
4. Εντάξτε την σωματική άσκηση στην καθημερινότητά τους.
Παρακινήστε τα παιδιά να βρουν εξωσχολικές δραστηριότητες. Έτσι θα αναπτύξουν το ομαδικό τους πνεύμα, θα διοχετεύουν εποικοδομητικά την ενέργεια τους, θα μειωθεί ο χρόνος τηλεθέασης και της πιθανής ανίας στο σπίτι και σιγά σιγά θα χτίσουν μια καλή φυσική κατάσταση, ένα υγιές μυϊκό και ένα δυνατό σκελετικό σύστημα. Ταυτόχρονα, όσο μπορείτε, εκμεταλλευτείτε τον κοινό ελεύθερο χρόνο σας. Διαβάστε βιβλία, παίξτε επιτραπέζια παιχνίδια, μαγειρέψτε ή τις πιο κενές ημέρες περπατήστε στο βουνό ή κάντε μια εκδρομή για πικνίκ.
5. Τέλος, σκεφτείτε, αν ανταμείβετε το παιδί με φαγητό ή γλυκίσματα, γεγονός που συμβάλει σε μελλοντικά προβλήματα στη διαχείριση και πρόσληψη της τροφής. Είναι σημαντικό, να μιλάτε στο παιδί με ενθαρρυντικά λόγια, να το επικροτείται όταν πράττει σωστά, και να του δίνεται ώθηση να συνεχίζει να τρέφεται ποιοτικά και να είναι δραστήριο. Είναι εξίσου σημαντικό όμως να μην πέφτουμε στα σφάλματα που ίσως έκαναν οι προηγούμενες γενιές σε εμάς. Θυμηθείτε να μην επιβραβεύετε την καλή συμπεριφορά με το φαγητό ή το γλυκό, να ενθαρρύνετε μια υγιή σχέση με την τροφή και να αποφεύγετε να την κάνετε βραβείο, παρηγοριά ή μοναδικό μέσο διασκέδασης.
ความคิดเห็น