Η Παιδική Παχυσαρκία στην Ελλάδα.

Ποιες είναι οι πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος της παιδικής υπερβαρότητας και παχυσαρκίας στην Ελλάδα;

Η έρευνα που διενεργείται για την παρατήρηση και απόδοση των προβλημάτων που σχετίζονται με τη διατροφή είναι διαρκώς αυξανόμενη, το ενδιαφέρον των ερευνητών μεγάλο και τα δεδομένα που απορρέουν απτά, αλλά δυστυχώς ολοένα και πιο ανησυχητικά..

Το κακό είναι πως μένουμε απαθείς. Και μένουμε απαθείς ατομικά αλλά και συλλογικά. Εσφαλμένα μιλούμε για προσωπική - ατομική ευθύνη όταν τα νούμερα έχουν ξεφύγει και έχουμε τελικά ένα κοινωνικό ζήτημα που πλήττει τη χώρα και τους πολίτες σε κάθε έκφανση της ζωής.

Ο επιπολασμός του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας στην Ελλάδα βρέθηκε να είναι 20,6% σε παιδιά ηλικίας 4-6 ετών, 38,5% σε παιδιά ηλικίας 6-10 ετών και 41,2% σε παιδιά ηλικίας 10-12 ετών. Βλέπουμε, λοιπόν, πως ο επιπολασμός του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας στην Ελλάδα αυξάνεται σημαντικά με την ηλικία, καθώς διπλασιάζεται από την προσχολική στην προεφηβική ηλικία. Επιπλέον, η σύγκριση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών δείχνει ότι τα ποσοστά υπέρβαρου και παχυσαρκίας στην Ελλάδα είναι σημαντικά υψηλότερα, σε σύγκριση με το σύνολο των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών που συμμετείχαν στις μελέτες. Οι προβλέψεις που αφορούν τον επιπολασμό της παιδικής παχυσαρκίας στην Ελλάδα για την επόμενη δεκαετία είναι επίσης δυσοίωνες.

Η βαθμολογία που δόθηκε στη χώρα μας για τον κίνδυνο να έχει ή να εμφανίσει ένα παιδί παχυσαρκία την επόμενη δεκαετία ήταν 8/11, έναντι 6,5/11 στη Γερμανία και 7/11 στο Βέλγιο και στη Φινλανδία.

H παχυσαρκία επηρεάζει άμεσα τόσο την κατάσταση θρέψης όσο και την ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων. Για παράδειγμα, η παχυσαρκία στην παιδική ηλικία συνδέεται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης σιδηροπενίας και σιδηροπενικής αναιμίας ή/και υποβιταμίνωσης D, καθώς επίσης μπορεί να αποτελέσει την αιτία πρώιμης εμμηναρχής στα κορίτσια. Μεταξύ άλλων, συνδέεται ισχυρά με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης υψηλής αρτηριακής πίεσης, υψηλής χοληστερόλης στο αίμα, ινσουλινοαντίστασης και κατ’ επέκταση σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ. Παράλληλα, τροφοδοτεί κοινωνικές ανισότητες από την παιδική κιόλας ηλικία, καθώς οι κοινωνικές προκαταλήψεις για το αυξημένο σωματικό βάρος μπορούν να οδηγήσουν σε «κοινωνικό στιγματισμό» των παχύσαρκων ατόμων, ο οποίος συχνά οδηγεί σε διακρίσεις (ακόμα και σε επαγγελματικό επίπεδο) και σε κοινωνική απομόνωση, συμβάλλοντας έτσι στην εμφάνιση άγχους και κατάθλιψης.

Οι παράγοντες κινδύνου ξεκινούν να δρουν πριν από τη γέννηση και η επίδρασή τους συσσωρεύεται κατά τη διάρκεια της ζωής. Το γεγονός αυτό καθιστά αναγκαία την έγκαιρη διάγνωση και εφαρμογή στοχευμένων δράσεων αντιμετώπισης από τα πρώτα στάδια της ζωής. Σύμφωνα με τις μελέτες το υπερβάλλον σωματικό βάρος της μητέρας πριν από την εγκυμοσύνη, η υπέρμετρη αύξηση του σωματικού βάρους της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη, το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το βάρος γέννησης του βρέφους και οι πρακτικές σίτισης του βρέφους, που μπορεί να επηρεάσουν τον ρυθμό αύξησης του βάρους του κατά τα 2 πρώτα χρόνια της ζωής του, αποτελούν ανεξάρτητους παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση παχυσαρκίας σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας.

Η απόκτηση ενός υγιούς σωματικού βάρους από νωρίς στη ζωή, κατά την προσχολική κιόλας ηλικία είναι ένα σημαντικό βήμα για την υγεία των παιδιών τόσο στο παρόν όσο και για την μελλοντική εξέλιξη τους.

Είναι σημαντικό να είμαστε ευαισθητοποιημένοι γονείς και φροντιστές και να θέτουμε τα σωστά πρότυπα για τα παιδιά μας. Να θυμάστε πως κάθε μας συμπεριφορά μετρά και επηρεάζει κατ’ επέκταση τη παιδική συμπεριφορά αλλά και τις πεποιθήσεις τους. Είναι μεγάλη η ευθύνη και το βάρος που κουβαλούμε όμως σκεφθείτε το όφελος της επόμενης γενιάς..

Δεδομένα από τις έρευνες ToyBox, Feel4Diabetes, Energy